impyernong buhay to!

sobrang galit ko now,
nde ko makuhang magwala.
pero ngrerebolusyon na sa dibdib ko.
pde pala ung ganun.
too much anger it paralyzes you.

imagine this.
mother's day, ur asked to report to work for 9pm.
then natapos nyo na ung primary problem, pero nakahostage pa rin kau.
5am ka na umuwi.
then may mtg daw ng 1pm.
2hrs away ka lang nmn sa ofc.
so pagdating ng ofc,
moved ang mtg to 3pm.
ang mtg ngstart ng 4pm.
natapos ng ... brace urself... 9pm!
and to think nag-ot na ko sa ofc ng sabado ha.
then dahil bangag pa ko, inisip ko nang umuwi ng 10:30pm.
kasi nakapagstatus check na ko sa team ko.
at ang gf ko kaninang 6pm pa ko inaantay.
kc today is our first year since we met. *magkaibigan pa lang kme nun*
mejo monumental importance.
kaso, before pa ko makalabas ng pintuan, nasunog ang pintuan kya nde na ko makalabas.
sinunog ng dimonyo kong ewan.
sabi nya, nde pa daw pde umuwi kasi may gagawin pa daw.
sha nga daw nde pa uuwi.
*e ano naman pakialam ko sa buhay mo?!*
sha ay sa makati lng naman nakatira.
may personal driver.
at walang lovelife!
ainako!
palibhasa walang jowa,
kaya ung may mga natitirang social life, dinadamay!
so habang ngumunguya ako ng bubblegum at naninigas na panga ko sa pagpipigil,
nakatitig lang ako sa mukha nya
habang sa isip ko sinapak ko na sha.
naramdaman ko na lang nanigas ang dibdib ko.
at lumakas kamao ko.
npadasal na lang ako bago pa ko makapatay...

"god, pls don't give me strength.
because if you do, i might kill my pseudo-boss!"